Mijn verhaal.

Wie ben ik?

We hebben allemaal een passie. Dit is de mijne! En elke dag leer ik nog bij.

Ik werk sinds 1 april 1996 (neen, het is geen grap) bij Gemeente Brecht; ik was er consulent jeugd en vanaf 1 april 2009 (neen, ook dit is geen grap) ben ik er consulent wonen. Begin 2020 viel ik van de ene op de andere dag uit: ik werd ernstig ziek. Naast aanvaarden, aanpakken en herstellen, zette het me ook diep en zelfkritisch – maar met een flinke dosis mildheid en compassie – aan het nadenken. 

Ik besloot om vanaf dan te doen wat intens aansluit op wie ik ben en op wat ik wil. 
Ik schreef me in en studeerde bij DogVision en Toscanzahoeve.
In 2022 richtte ik Honderweg op en de trein is vertrokken. Heerlijk!

Ik ben mijn hele leven nooit zonder huisdieren geweest, ik ken geen leven zonder.
Ik woon in het landelijke Sint-Lenaarts met mijn man Hans, onze zoon Daan en jongste dochter Kaat samen met onze 3 honden Cooper, d’Eau en Camus, onze poes Lewis, het schaap McLamb en een toom van 2 hanen en 10 kippen. Onze oudste dochter Jana is onder onze vleugels uit en woont in de stad Antwerpen.

Wat motiveert me?

Honden zijn mijn passie, mijn grootste drijfveer. Het is de reden dat ik elke dag weer doe wat ik doe.

Mensen en hun honden dagen me uit om net die ene stap verder te gaan, om om te denken. Ik kijk naar mensen met honden als één groter plaatje, ik zoek wat zij nodig hebben en naar wat de haalbare mogelijkheden zijn om samen verder te gaan, om te veranderen en gelukkig samen te leven. 

Cooper, mijn Weimaraner is mijn eye-opener geweest.  Net zoals bij veel hondenprofessionals liep ook ik eerst met mijn hond tegen allerlei ongewenst gedrag aan. Om Cooper beter te begrijpen en te kunnen begeleiden, begon ik te lezen, studeren, mezelf verdiepen. De psycholoog in mij werd terug wakker en ik was gebeten door hondengedrag.

Cooper neem je niet als vanzelfsprekend: Hij heeft soms problemen met zelfzekerheid en hij is manscherp. Ik bedoel daarmee dat hij heel wat situaties, mensen en andere honden best heel spannend vindt maar toch zeker genoeg is om agressie in te zetten. Dat is genetisch bepaald voor een Weimaraner. Hij is gevoelig, houdt erg van duidelijkheid en van fysiek contact. Zijn mensen zijn alles voor hem,. 
Hij deed me inzien dat de interactie en communicatie tussen hem mij een grote impact heeft op het samenleven onder één dak en vooral ruimer gezien in een groep of in één samenleving.
Hij heeft me aan het denken gezet over wie we zijn en hoe we samen functioneren en over wie we willen zijn. 

Ik werd voor hem een duidelijke baas, hij weet nu dat ik mijn boontjes perfect zelf kan doppen en dat ik weet hoe we met onverwachte situaties omgaan. En wat een rust dát in zijn hoofd bracht!

Is zijn gedrag dan helemaal over een andere boeg gegooid? Neen: zijn natuur, zijn genetische aanleg, is wat het is.
Begrijp ik hem beter? Ja, en vice versa!
Hoe deed ik dat? Door los te laten en te aanvaarden dat dit gedrag er altijd zal zijn en zijn leven lang gemanaged moet worden. Door Cooper ten volle te aanvaarden voor de hond die hij is, kwam er plaats om Cooper gewoon Cooper te laten zijn. Met al zijn pros en cons helpen wij hem om zichzelf te kunnen zijn in deze wereld, in onze maatschappij. Wij pasten ons eigen gedrag in die zin wat aan.
Cooper draagt zonder stress een muilkorf als ik niet voldoende overzicht kan houden in een drukkere omgeving, Cooper blijft rustig thuis als wij op een zwoele zomeravond op een populair terras iets gaan eten, bezoek loopt niet zo maar binnen en buiten in ons huis en jaagt hem niet de stuipen op het lijf omdat ik het binnenkomen en begroeten dirigeer. Heel fijn voor hem, veel veiliger voor mensen.

Wat zijn mijn waarden?

Honderweg is meer dan een job, veel meer. 

Ik kijk naar ieder individu, mens en hond. Vanuit een wetenschappelijk onderbouwd , integraal denkkader en gevestigde principes in de hondengedragswereld bundel ik technieken en manieren om ongewenst gedrag aan te pakken en nieuw gedrag aan te leren.

Ik zie de haalbare mogelijkheden en vertaal die voor jou in eenvoudige plannen van aanpak zonder druk op jou of je hond. Jij hoeft niets te doen dat niet goed voor je voelt.
Ik moedig je aan om nieuwe dingen te proberen zonder dat jij je druk hoeft te maken over de vraag of je het wel ‘goed’ (genoeg) doet.

Ik doe niets liever dan mensen met honden zoals jij te helpen, elke dag weer. Om te zorgen dat jij met je hond in harmonie kan samenleven onder één dak in één samenleving, zijn er vele manieren waarop je met me kunt samenwerken. 
Iedere hond is anders, iedere mens naast de hond is anders. 

Bij Honderweg werken we 1 op 1. Helemaal op maat van jou en je hond. Elke traject is een nieuwe start met nieuwe kansen. Heel bewust kies ik voor deze manier van persoonlijk werken. Omdenken is mijn kracht, die vertaal ik voor jullie in een weg naar gewenst gedrag.

Onze honden

Wij wonen samen met Cooper, d’Eau en Camus onder één dak.

Cooper is een langharige Weimaraner uit 2017. d’Eau is een Barbet uit 2021 en Camus is de jongste Barbet, geboren in 2022. Cooper is een gecastreerde reu, de twee andere viervoeters zijn intacte teefjes. Twee rassen, 3 individuele persoonlijkheden. Alledrie wonen ze vanaf pupleeftijd in ons gezin: recht vanuit het nest bij hun fokkers bij ons in hun gouden mand.

Cooper woonde hier eerst. Destijds leefde onze Golden Retriever Fee nog, op 14,5 jarige gezegende leeftijd overleed ze op een zonnige lentedag, onder een appelboom in volle bloesem en met heel ons gezin dicht rond haar.

In 2020 gingen we op zoek naar een nieuwe pup. Niet alleen het ras, de gezondheid en fokker waren van belang ook haar karakter: in eerste plaats hielden we rekening met Cooper. Hij woonde hier en en we keken wat hij nodig had om met een andere hond te kunnen samenleven. Dat d’ Eau compatibel moest met Cooper zou zijn, stond voorop. We gingen niet over één nacht ijs en in augustus 2021 kwam d’Eau erbij.

Samen met d’Eau kwamen ook de eerste concrete stappen in de toekomstplanning, waaronder erkend hondeninstructeur, expert hondengedrag en fokker van Barbets worden.

Met grote trots vertel ik dat d’Eau wordt opgeleid tot officieel therapiedier. Met haar mooie, rustige, stabiele, sociale, open en vrolijke karakter is zij de ideale persoonlijkheid om te worden opgeleid tot zorghond. Zij zal ingezet worden het welzijn van senioren te verbeteren in verschillende woonzorgcentra. d’Eau en ik starten de opleiding in januari 2023. d’Eau behaalde vooraf het certificaat als geslaagd voor de MAG-test en Dat betekent dat zij met glans slaagde in de screeningstest die gericht is op het meten van twee gedragseigenschappen die ongewenst zijn bij (de ouders van) (ras)honden, namelijk overmatige angst en overmatige agressie in specifieke situaties. Wat wij als eigenaars al lang weten, is nu ook voor Therapiedier officieel en onbetwistbaar gebleken uit een wetenschappelijk onderbouwde test.
Dat d’Eau dit meedraagt op haar palmares als fokteefje, maakt me super trots op haar!

Nog een jaar later kwam Camus op ons pad: zij vormt nu samen met d’Eau en Cooper de perfecte driewieler. Mooi compatibel, heel respectvol voor mekaar. Zij is de vrolijke, ietwat ongeduldige puber. Ze is niet snel onder de indruk van nieuwe situaties en heeft net als d’Eau een groot herstelvermogen bij onverwachte gebeurtenissen. Een hele mooie persoonlijkheidseigenschap voor de Barbet. Camus is een allemansvriend eersteklas: altijd klaar voor een knuffel. Wind door haar losse krullen en modder aan baard en poten: dat is Camus.

Je leest het: wij zijn never alone, always together.

Alledrie kregen ze van ons leuke roepnamen. Bij hun fokkers kregen ze hun unieke stamboeknamen. Cooper kreeg bij de geboorte in Lochem Quinta da Barroca Van de Doornburght op zijn peedigree. d’Eau werd in Brasschaat geboren als Chaussette’s Unpolished Ruby en Camus is in Sleen gekend als Barbedoux Cinema Popcorn.